خدا پشت سختیهاست نه بدبختیها

به این دلیل سراغ خط رفتم که که کلام خدا هم در لفظ هم در کلام شرافت دارد و خط جنبه مکتوب همان لفظ است....از بین 21 خط جوامع مسلمان ، 19 خط را ایرانیان مبدع بوده اند. خط در این مردم بخشی از تاریخ گمشده شان است...سختیهای زندگی روزمره و اوضاع وقت باعث میشه مردم هنرهای اصیل خود را تزئیینی ببینند وگرنه که قدیم اطبای این ملت برای درمان بعضی امراض و گرفتاریهای روحی روانی دستور میدادند خطی زیبا مقابل بیمار بگذارند تا هر روز به آن بنگرد و به تدریج این تناسب خطوط به تناسب روح بیننده ختم میشد،

در این دیار ، آنقدر عشق و فراق بوده است که عشاق مینوشته اند زیرا نوشتن مال کسی است که دور مانده وگرنه نزدیک که باشیم حرف میزنیم...حجم شعر و شاعری این دیار، حکایت از دوریهای وسیع میدهد

فراق ، آتش ادراک آدمی را تیز میکند

قصه تاریکی قصه عجیبی است. باید ادراک کنیم که در نبود نبی اکرم که  تجلی نورحق هستند ، تاریکی عظیمی انسان را فرا گرفته است. همین تاریکی مقدمه درکهای تیز آدمی شده است . توصیه من به مردم شاید عجیب به نظر برسد و خنده دار ولی  تجربه اش کنید ، هفته ای یکساعت با خانواده برقهای منزل را قطع کنید و در تاریکی دور هم بنشینید و شمعی و ...خود بخود غزل خواندنها ، پاش به این محفل باز میشه...با هم حرف میزنید  که خیلی ازش غافلیم ...مثنوی مولوی در این تاریکیه ادراک میشه...صمیمیتهای از دست رفته احیا میشه... در طول هفته میشینید فکر میکنید برای اون یکساعت تاریکی چه حرفهای روشنایی بخشی آماده کنم..مولوی مثنوی را با چی آغاز میکنه ؟ با بشنو. بشنو را در روشنایی که به هم نمیگیم! تو روشنایی به هم میگیم ببین ! پس معلومه اوضاع تاریکه که مولوی میگه بشنو

خدا حاصل جستجوی انسان در فراق افتاده نیست...خدا ، خود این جستجوئه است