نیایش یعنی خواستن و تکرار خواست ها. چه کسی نیایش میکند؟ کسی که فاصله میان آنچه هست با آنچه باید باشد در او زیاد است... 

اگر یک عمر فلسفیدن و علمیدن و منطقیدن و خیالیدن و لفظیدن ریشه ی جانت را نخشکانده باشد، فکر و خیال و کلام، از درون تو را نپوسانده باشد، اگر یک ریشه ی زنده، یک ذره جوهر حیات و یک قطره شیره زندگی در تو مانده باشد، جوانه می زنی، می رویی، رشد و نمو می کنی، به برگ و بار می نشینی و سایه و ثمر می دهی.
باغبانت مهربان و ماهر است.هوشیار و صبور است.او برکت خاک است و مهر زمین و مهربانی بهار و نوازش باران و عشق آفتاب.
ناز انگشت های بارون او
باغت می کنه،
میون جنگلا
طاقت می کنه...

یاد این استاد بزرگوار گرامی...

نوشته شده در سه شنبه 87/3/28ساعت 10:41 عصر توسط سمیرا موسوی نظرات ( ) | |