جلسه دوم از سلسله نشست‌های بهاره معنای زندگی به همت بلند دوستان کانون توانگری در فرهنگسرای سرو با حضور حجة الاسلام برمایی و دکتر شیری برگزار شد

برنامه با کلام زیبای قرآن آغاز شد و آیاتی از سوره قصص و سوره علق قرائت شد و پس از آن آقای دکتر شیری معنی آیات را برایمان گفتند و ما را با برای لحظاتی با داستان موسی و همچنین نبی اکرم همراه کردند.

داستان موسی که با رفتن به سوی مدین زندگی‌اش تغییر می‌کند و سوره علق که خدای اهل کرامت، در مقام تعلیم خود را به پیامبرش معرفی می‌کند.

 

و بحث رضایت از زندگی با کلام گرم حجة الاسلام برمایی و همراهی دکتر شیری:

امیرالمؤمنین (علیه السلام) درباره زندگی چنین می فرماید : «من عاشق زندگی ام و بیزار از دنیا»
از ایشان پرسیدند : «مگر بین زندگی و دنیا چه فرقی است ؟ فرمود :

دنیا حرکت بر بستر خور و خواب و خشم و شهوت است و
زندگی نگریستن در چشم کودک یتیمی است که از پس پرده شوق به انسان می نگرد...

معنای زندگی از دید هر کس چیزی است که به زندگی او معنا می‌دهد
آیا از تعریفی که برای زندگی خود کرده رضایت دارد؟   

رضایتی که هم در خوشبختی و هم در مصیبت شاکر باشد

مواردی که باعث می‌شوند به معنای زندگی رجوع کنیم:

ترس، مرگ، عشق، فقر، ثروت، خدا

رضایت از زندگی یک احساس درونی است که جدای از دنیای بیرون و واقعیت درونی نیست ولی وابسته به آن هم نیست.

آدم‌ها در زندگی دو دسته‌اند

دسته اول: در زندگی مشکل دارند
مشکل مالی، عاطفی و . . .
دسته دوم: با زندگی مشکل دارند
نمی‌توان از آنها درباره معنای زندگی پرسید

احساس رضایت ناشی از چیست؟
تفکر، شناخت، ایمان

تفکر
باید باورها و منطقمان تغییر کند تا به رضایت برسیم
بقره 156 : «الذین اصابتهم مصیبة قالوا » آنانکه چون به حادثه سخت و ناگواری مبتلا شوند، صبوری پیش گرفته و گویند ما به فرمان خدا آمده و به سوی او رجوع خواهیم کرد.
انا لله و انا الیه راجعون
یعنی عالم صاحب دارد
چه موقعی که نعمتی به دست می‌آوریم و چه از دست می‌دهیم این آیه را بکار ببریم
همان قضا بلاست

باید بدانیم تفکر درست نسبت به دنیا چیست و چگونه باید باشد، اگر تفکرمان درست نیست آن را تغییر دهیم

خودشناسی
وقتی در مورد تفکر می‌اندیشیم
داستان‌های قرآن در مورد تفکر برای این است که به خودمان برسیم و خود را بشناسیم
همه گنج‌های دنیا منم!
احزاب 72 : «انا عرضنا الامانة علی السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان» ما بر آسمان‌ها و زمین و کوهها عرض امانت کردیم همه از تحمل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند تا انسان پذیرفت.

قرآن و ارزش دنیا در معنای زندگی:

دنیا برای ما آفریده شده
دنیا قواعد خاص خود را دارد
زندگی راحت‌تر در گرو شناخت دنیاست
خدا برای تمام مراحل زندگی ما سهمی برای دنیا قرار داده
لوتعلمون من الدنیا ما اعلم لاستراحت انفسکم
ذاریات 21: «و فی انفسکم افلا تبصرون» و در وجود خود شما آیاتی است، آیا نمی‌بینید؟!

ایمان

اول باید ایمان داشته باشیم بعد عمل صالح انجام دهیم، چون اگر ایمان نباشد عمل صالح وجود ندارد
ایمان عمل صالح را تثبیت می‌کند
ایمان همان است که به فرد از درون می گوید :«یک چیزی هست!»

انواع ایمان افراد:
1. ایمان به خدا
2. ایمان به غیر خدا (به قانون و قاموس اعتقاد دارند)
3. اصلاً ایمانی وجود ندارد؛ دم را غنیمت است

آنچه در ادیان و مکاتب مختلف مشترک است باورهای ماست، ما در خود ایمان مشترکیم. اما زمانی که بحث شناختی و رفتاری در کنار هم می‌آیند جدایی پیش می‌آید.

مؤمنون 1 :«قد افلح المؤمنون» همانا اهل ایمان به فیروزی و رستگاری رسیدند

شناخت و آگاهی لازم است تا مراتب ایمان را بشناسیم
آنچه که اهمیت دارد دینداری آدم‌هاست نه دین آنها...

و معنای زندگی به بیان آقای دکتر شیری:

همیشه چیزی باید به زندگی ما معنا دهد.
*خودمان؛ دیگری (مادر، خواهر،برادر، دوست، . . .)؛ سکوت؛ خاطرات؛ . . .
ممکن است آنچه الآن به زندگی ما معنا می‌دهد، درجای دیگری به ما معنا ندهد

بشنو از نی چون شکایت می‌کند          وز جدایی‌ها حکایت می‌کند
*گاهی تنهایی انسان را بی‌معنا می‌کند و گاهی پرمعنا

آنچه انسان را بی‌معنا می‌کند:
*بیماری
*از دست دادن
*افراط و تفریط
*روزمرگی
*شادی و غم (اگر از حد بگذرد بی‌اثر می‌شود) نگاه ماست که تعیین می‌کند چه چیزی خوب است و چه بد!
*از دست دادن (عزیز، دوست، اعتماد، سلامتی، زیبایی و ... )

دینداری بعضی‌ها در راستای معنادارشدنشان نیست و فقط برایشان مصونیت کودکانه ایجاد می‌کند و فقط خدا را پرستش می‌کنند که دچار مصیبت نشوند. فلسفه اشتباه این است که فکر کنیم بنا نیست مریض یا دچار مشکل شویم.
دکتر شریعتی: «خداوند از آدمهایی که ضعف و زبونی خود را می خواهند با خداپرستی جبران کنند بیزار است.از آن ها که یک تخته شان کم است و جای خالی آن را با مذهب پر می کنند نفرت دارد.»

آنچه به انسان معنا می‌دهد:

*مجاورت با زیبایی یا خلق زیبایی آدم را معنادار می‌کند.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق        ثبت است در جریده عالم دوام ما

*قشنگ صحبت کردن
*به موقع تبریک گفتن
*یاد آوردن خاطرات خوب موقع ناراحتی
*با عشق غذا پختن   شینودا بولن:«زنانی که آشپزی می‌کنند کیمیاگری می‌کنند»
*وبلاگ نویسی که جمله زیبایی را در وبلاگش می‌گذارد
*به موقع به یک نفر امید و اطمینان دادن، البته با پذیریش مسئولیت

کتابهای معرفی شده در این جلسه:

تاریخ جامع ادیان: جان ناس
تائوت چینگ: استیون میچل
فلسفه آفرینش: دکتر عبدالله نصری

نوشته شده در دوشنبه 89/2/13ساعت 11:40 عصر توسط سوده کهرام نظرات ( ) | |