کانون مطالعاتی خانه توانگری
خدای من! توچقدر به من نزدیکی با این همه فاصله ای که من از تو گرفته ام. ...تو که اینقدر دلسوز منی... ...خدایا تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟ تو کی غایب بوده ای که حضورت نشانه بخواهد؟ تو کی پنهان بودی که ظهورت محتاج آیه باشد؟ ...کور باد چشمی که تورا ناظر خویش نبیند. کور بادنگاهی که دیدبانی نگاه تو را نیابد. بسته باد پنجره ای که رو به افتاب ظهور تو گشوده نشود. وزیانکار باد سودای بنده ای که از عشق تو نصیب ندارد... دکتر شریعتی
نوشته شده در پنج شنبه 87/1/29ساعت
12:42 صبح توسط سمیرا موسوی نظرات ( ) | |
Design By : Pichak |